Bir gün Ubey b. Ka’b -radıyallâhu anh- Efendimiz -sallallâhu aleyhi ve sellem-‘e sordu:
“- Yâ Rasûlallâh! Ben sana çok salavât-ı şerîfe getiriyorum. Acaba bunu ne kadar yapmam gerekir?”.
“- Dilediğin kadar yap.” buyurdu.

“- Duâlarımın dörtte birini salavât-ı şerîfeye ayırsam uygun olur mu?” diye sordum.
“- Dilediğin kadarını ayır. Ama daha fazla yaparsan senin için hayırlı olur.” buyurdu.
“- Öyleyse duâmın yarısını salavât-ı şerîfeye ayırayım.” dedim.
“- Dilediğin kadar yap. Ama daha fazla yaparsan senin için hayırlı olur.” buyurdu.

Ben yine:
“- Şu hâlde üçte ikisi yeter mi?” diye sordum.
“- İstediğin kadar. Ama artırırsan senin için iyi olur.” buyurdu.
“- Öyleyse duâya ayırdığım zamanın hepsinde sana salavât-ı şerîfe getirsem nasıl olur?” deyince:
“- O takdirde Allâh bütün sıkıntılarını giderir ve günahlarını bağışlar.” buyurdu.” (Tirmizî, Kıyâmet, 23)